تعریف کارگر در قانون کار چیست؟
کارگر در ماده‌ی ۲ قانون کار تعریف می‌شود:
کارگر از لحاظ این قانون کسی است که به هر عنوان در مقابل دریافت حق السعی اعم از مزد، حقوق، سهم سود و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار می‌کند.
کارگر …(کسی است)…
اولین معیار از همین عبارت استخراج می‌شود که کارگر حتماً یک شخص حقیقی است و شرکت‌ها و کارخانجات و مؤسسات و امثالهم نمی‌توانند کارگر باشند.
اگر در همین ماده به جای عبارت (کسی است) از (شخصی است) استفاده می‌کردند، آن وقت شرکت‌ها و اداره‌جات هم می‌توانستند کارگر باشند، چون (شخص) ممکن است حقیقی یا حقوقی باشد.
…(به هر عنوان)…
همان‌طور که در مقدمه گفتیم، برای شناسایی کارگر اصلاً عنوان شغلی مهم نیست و یک نویسنده، جراح قلب، فضانورد، پژوهشگر یا مترجم هم می‌تواند کارگر باشد.
…(در مقابل دریافت حق‌السعی)…
کلمه‌ی حق‌السعی مفهوم عجیب و غریب و پیچیده‌ای نیست، بلکه همان مزد و سایر مزایایی است که به اعتبار قرارداد کار به کارگران داده می‌شود، مثلاً کارفرما در ازای کار کارگران به آن‌ها هزینه‌های مسکن و عائله‌مندی و ایاب و ذهاب پرداخت می‌کند یا شاید بخشی از حقوق آن‌ها را به‌صورت غیرنقدی پرداخت کند که کلمه‌ی حق‌السعی همه‌ی آن‌ها را در بر می‌گیرد.
…(به درخواست کارفرما) …
زمانی شخص کارگر محسوب می‌شود که ضمن داشتن شرایط دیگر (که در بالا گفتیم) تحت نظارت و دستور دیگری کار کند وگرنه کارگر نیست،
ارسال نظر